Merhaba! Ben Bahar Çağlar, A Milli Kadın Basketbol Takımı’nda ve Beşiktaş Spor Kulübü’nde forma giyiyorum. Milli takım formasını 299 kere gururla terlettim. Bütün bunlar hayatımda adım adım gerçekleşti. Fakat bazen insanlarda hedefe ulaşmada sabırsızlık, bir an önce en yukarıda olma çabası çok fazla olabiliyor ya da tam tersi vazgeçiş ile de sonlanabiliyor. Sporcu olduğumdan ötürü kendi yaşadıklarımdan örnekler vermem gerekirse: gözümün önüne ilk kez basketbolla tanışmam geliyor. Galiba ilk bakışta aşk dediğimiz böyle bir şeydi! Bir işi bir hedefi aşkla sevgiyle istekle yapmadıktan sonra bazen ıstırap da gelebilir insana.
Basketbola İzmir’de başladım. İzmir’de herhangi bir kulübüm yoktu, okul takımından milli takıma çağırılmıştım o anki heyecanımı hala hatırlıyorum. İzmir’de “Kulüpsüz Milli” diye gazeteye çıkmıştım hatta! Sonrasında Balçova Belediyesi’nde forma giydim tabi daha henüz altyapıdaydım. O zamanlar sokakta basketbol oynamaktan eve zar zor giderdim. Oradan da ilk kez profesyonel olarak oynadığım Adana Ceyhan Belediyespor’a transfer oldum. Daha 17 yaşındaydım ve ailenin evimden ayrılıyordum Ailemin beni Adana’ya bırakma anı gözümün önüne geliyor, annemin ufaktan gözyaşları… Artık profesyonel bir takımda oynuyordum! Hedefler büyüyordu, A Milli Takım’da forma giymek başarılar yakalamak… Hepimizin hayalleri var, zaten bu hayaller için fedakarlıklar yapmıyor muyuz? Genç yaşımda Adana’ya giderek çok doğru tercih yapmışım, özellikle şimdiki gençleri görünce genç yaşta kendine yatırım yapmak, oynamak ve kendini geliştirmek çok önemli. Sonrasında basketbol yaşantıma 9 yıl boyunca Galatasaray’da devam ettim. Sonrasında Yakın Doğu Üniversitesi’nde 2 yıl oynadım.
Buralarda Avrupa kupaları, Euroleague şampiyonluğu yaşadım. Bütün bunların kariyerimdeki yeri inanılmaz büyüktür. Tabi ki bunların hiçbiri tesadüf değildi. Öncelikle hedefsiz yola çıkmadık, inandık çok çalıştık bazen çok yorulduk yeri geldi gerildik ama yolumuza çıkan bütün zorlukları aştık, pes etmedik. Milli takımlarda Avrupa ikinciliği, üçüncülüğü kazandık. Kadın basketbolunda büyük başarılar elde ettik. Hayallerimiz olan olimpiyatlara 2 kez katıldık. Düşünün olimpiyatlar en iyilerin yer aldığı en yüksek yer ve Türk kadın basketbol takımı oradaydı! Yazarken bile beni heyecanlandırıyor! Bütün bu başarılar hiç kolay olmadı. Hele ki milli takımda bu büyük başarıları yakalamak inanılmaz gurur vericiydi. Normal takımlarımızın sezonunu bitince milli takım kampı başlıyor bu da uzun ve yoğun bir süreç oluyor. Sabah akşam idmanlarımız, beslenmemiz dinlenmemiz hazırlık maçlarımız ekstra çalışmalarımız sürüyor. Kampta bazen yorgunluktan yürüyemediğimi bilirim. O kadar yorucu ve ağır bir spor yapıyoruz ki sakatlıklar da yaşanıyor maalesef. Bazen “Yoruldum” diyorsun, bazen o gün idman yapmak istemiyorsun, aileni, eşini, sevgilini, köpeğini, evini özlüyorsun. İnsan psikolojisi, bunların hepsini yaşıyoruz fakat hedefimizi biliyoruz vazgeçmememiz gerektiğini biliyoruz. Hiçbir başarı 1 günde bir haftada yaşanmıyor. Bir sürü zorlukları var; bunlar psikolojik, mental, fiziksel zorluklar.
Her zaman her şey iyi gitmiyor da olabilir maçta kötü oynayabiliyorsunuz, o turnuva senin için iyi geçmiyor ama sporun içinde bunlarında olduğunu bilmemiz gerekiyor. Eğer negatif düşünürsek bir sonraki günü de olumsuz etkileyecektir. Bu psikolojik durum en önemli nokta diye düşünüyorum, negatifi pozitife çevirmek hepimiz için en zor noktalardan biri bence. Kafamızda herhangi bir hedef varsa önümüze çıkan negatiflikleri de aşmamız gerekiyor.
Bu süreç sadece basketbolda yaşanmıyor, hepimizin bazen “Yeter tamam” dediği durumlar olmuştur, diyete başlayan biri yeni spora başlayan biri bir anda istediğine ulaşamadığı için “Yok olmuyor” deyip pes edebiliyor. Bence işte burada farkında olup kafanıza koyduğunuz kilonun fiziğin bir anda olamayacağını bilip vazgeçmeyip devam etmeniz sizi hedefinize ulaştıracaktır. Pes etmek yok çalışmaya devam! Sevdiğim sözlerden biri şöyle; “Sadece güneşli günlerde yürürseniz, hedefe ulaşamazsın.” – Paulo Coelho
Hers Dergisi Mayıs/Haziran Sayısı 2019